تــــــــــــــــــــــعبیر ادبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی نــمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاز
ضايع ترين اوقات زندگي انسان وقتي است كه در طلب غيــــــــــــــــر حــــــــــــــــــق سپري شود.
(ارسطو)
گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌كنم
گفتی: فانی قریب
.:: من كه نزدیكم (بقره/۱۸۶) ::.
گفتم: تو همیشه نزدیكی؛ من دورم... كاش می‌شد بهت نزدیك شم
گفتی: و اذكر ربك فی نفسك تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال
.:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد كن (اعراف/۲۰۵) ::.
روی پـــــرده ی کعــبه ؛
این آیه حک شده اســت :
نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــیمُ
و مـــن . . .
هنــــوز و تا همیشــه
به همین یک آیــه دلخــوشــــم :
" بندگانم را آگاه کن که من بخشنده‌ی مهــــربانم ! "
تونل ها راست میگویند ؛ راه است ، حتی از دلِ سنگ!
" آنجا كه راه نیست ، خداوند راه را می گشاید... "
