وبسایت جامع دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تبریز

منظورم با کسانی است که قناعت می کنند تا زندگی کنند. تا در جنگل ساخته ذهن خود دوام آورند....................

 

هر کسی قبول دارد که قناعت در پیشرفت تأثیر دارد ولی نباید بنا را بر این گذاشت که از تفریح ، از خوراک و پوشاک و زمان و.... خود بزنیم تا بتوانیم فقط ذره ای از معنای زندگی را احساس کنیم . کار درست این است که این قناعت را بهایی بدانیم برای موفقیت های بزرگی که در آینده ای نزدیک می توانیم بدست آوریم . این قناعت ها باید موقتی باشند منظورم از این قناعت ها قناعتی است که بیش از حد معمول است و به شخصیت ،روحیه ، سلامت و به آینده و باور ههای یک فرد آسیب می زند این قناعت ها نباید شکل دهنده ی باورمان باشد و باعث یکنواختی و رکود ما گردد چون هستی با رکود مخالف است . باور هایمان گاه آنقدر برای ما با ارزش می شود که باعث شکل گیری شخصیت ما می شود .

مثلاً برخی برای جمع آوری اندکی مال از خورد و خوراک می زنند و بی ارزش ترین غذا ها را می خورند که برای سلامتی نیز مضر است و یا یک لباس را چندین سال استفاده می کنند که کم کم به طور ناخودآگاه باعث تضعیف روحیه و اعتماد به نفس و وجهه ی خود می شوند . همچنین برای رفتن به شهر دیگر از یک وسیله کم سرعت استفاده می کنند که هزینه کمتری داشته باشد در صورتی که می تواند در آن شهر با زمانی که برای کارش می گذارد درآمدد بیشتری داشته باشد و اسم این کار خود را قناعت می گذارد.

در صورتی که می توانند بهترین ها را داشته باشند به انتظار کمترین ه می نشینند . کسای که به انتظار می نشینند کسانی اند که منتظرند موفقیت از راه برسد به جای اینکه به دنبال موفقیت بروند و خود سازنده و خلق کننده موفقیت باشند . شما فکر می کنید که چگونه قناعت کنید و چیز کم ارزش را به دست آورید . من به شما می گویم فکر کنید چگونه تلاش کنید که ده برابر آن را کسب کنید . زیرا اگر شما به دنبال جمع آوری این ذره ها باشید و فکر کنید که این ذره ها را چطور به دست آورید تا به جایی برسید شما با این افکار کوچک به جایی نخواهید رسید این افکار بزرگ هستن که باعث رسیدن به عالی ذتبه ها می شوند .

هم چنین اگر خانواده شما قناعت می کنند و از خوراک و پوشاک و تفریح و آرزو های بزرگ خود می گذرند این باید دلیل بر این باشد که شما تلاشتان را بیشتر کنید نه اینکه از روش آنها پیروی کنید و آرزو ها بزرگ را فدای خواسته های پوچ و بی ارزش نمایید . شما افراد متخصص فراوانی را اطراف خود می بینید که نیمی از عمر خود را صرف کار های بیهوده و نیم دیگر را صرف کار های کم نتیجه می نمایند و در فقر و شکست به سر می برند .

شاید تلاش سخت باشد ولی دست و پا زدن در فقر و شکست بسی بسیار سخت تر از آن چیزی است که فکر می کنی............. .